KASIM 2005-1

Mutluluğun kesinlikle fiziksel bir yönü var. Merak etmeyin düzenli seksten falan bahsetmeyeceğim. O işi Beyaz Hoca’ya ya da Haydaaar Dümen’e bırakıyorum. Ama mutluluğun kesinlikle fiziksel bir yönü var.

Dün kendime biraz iyi davrandım ve saat 11’de yatağa girdim. Bir kaç sayfa okuduktan sonra uyudum. Sabah yediye kadar da deliksiz bir uyku çektim. Bunda ne var diyecekseniz hemen söyleyeyim. Ben en iyi ihtimalle günde 7 saat uyurum ve uzun bir süredir de uyku ortlamam 6 civarında. Yani iyi bir uyku çektim, sabah duşumu aldım ve neşeyle evden çıktım. Bulut’u kreşe bıraktıktan sonra Hacettepe’den geçerek okula gittim. Erken uyandığım için vaktim vardı, yavaş yavaş sürdüm arabayı ve çevreme bakındım. Belki Hacettepe’yi bilmezsiniz ama ODTÜ’yü kesinlikle bilirsiniz. Sisli ve sakin bir sabah ODTÜ’yü canlandırın gözünüzde. Sonbaharın sarıdan kırmızıya uzanan renk spekturumunu getirin gözünüzün önüne.
Gece yağan yağmur camlarımı pırıl pırıl yaptığı için, yakınımdaki herşey çok net görünüyordu. Sabah çiği ve sis uzaklara biraz gizem katıyordu, arabanın kaloriferi ayaklarımı tatlı tatlı ısıtıyordu ve mutluluğun kesinlikle fiziksel bir boyutu vardı.
Ben de kendime daha da iyi davranıp, kahvaltıda bire indirdiğim poğaçayı yine ikiye çıkardım.